۴ علامتی که به شما می گویند به «سندرم شخصیت اصلی» دچار هستید

کری بردشا شخصیت سریال «جنسیت و شهر» فقط از یک لحاظ شخصیت اصلی نیست. شخصیت کری در فرهنگ عامه به عنوان فردی خودخواه که زندگی اش باید کانون توجه دوستانش باشد تلقی می شود. کری شخصیت اصلی گروه دوستانش است و مشکلات و روابطش در پیش زمینه هستند. شخصیت کری بیانگر چیزی است که می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد.

به گزارش Insider، کیت روزنبلات، درمانگر و مدیر ارشد بالینی Talkspace می گوید: «سندرم شخصیت اصلی یعنی خودتان را به عنوان شخصیت محوری در داستان زندگی خودتان بدانید.»

اگرچه سندرم شخصیت اصلی یک عارضه روانی حقیقی نیست، غالباً در فرهنگ عامه به عنوان فردی که خودمحور است و معتقد است هدف زندگی اشخاص دور و اطرافش حمایت از وی است و خودش را به عنوان تنها شخصیت اصلی زندگی اش تلقی می کند، معنی می شود.

به گفته ی روزنبلات و بقیه کارشناسان ۴ نشانه می توانند بیانگر وجود این سندرم در فرد باشند.

۱- شما و مسائل تان مهم ترین هستید

یک راه ساده برای تشخیص سندرم شخصیت اصلی این است که چند دقیقه ای درباره ی روابط خود فکر کنید. اگر خود را به عنوان کانون توجه و بقیه را به عنوان شخصیت های کمکی و فرعی می بینید ممکن است رگه هایی از این سندرم درون تان باشد.

این ذهنیت باعث می شود جایی برای ابراز حمایت عاطفی از سایر افراد زندگی فرد باقی نماند.

۲- خودتان و زندگی تان را بی نقص به سایرین جلوه می دهید

افراد دچار به سندرم شخصیت اصلی ممکن است تصویری غیرواقعی از زندگی خود در اینترنت ارائه دهند تا این گونه داستان زندگی به اصطلاح بی عیب و نقص خود را به سایرین بقبولانند.

اشخاصی که سندرم شخصیت اصلی دارند معمولا مدام در حال بارگذاری عکس از خودشان در فضای اینترنت هستند و با دقت تمام پرسونای خود در فضای مجازی را جوری ارائه می دهند که با تصویری که از خود دارند منطبق باشد.

۳- انتقادپذیر نیستند

افراد دچار به سندرم شخصیت اصلی اغلب نمی توانند نقد و حتی گاه شوخی را تحمل کنند و این در نحوه ی برخورد آن ها با عکس های خنده دار یا کمتر جذاب نمود پیدا می کند.

۴- حس می کنید کنترل زندگی را ندارید و به همین خاطر سعی می کنید عنان زندگی را دوباره به دست بگیرید

شخصیت های اصلی سعی می کند زندگی شان را به تایید دیگران برسانند چرا که زندگی شان آن قدر که به نظر می رسد بی نقص نیست و با تایید دیگران حس مضاعفی از واقع‌نمایی به آن ها دست می دهد.

روزنبلات در پایان اضافه می کند: «این سندرم در برخی موارد می تواند مثبت هم باشد. وقتی شما خودتان را شخصی در زندگی ببینید که کنشگری دارد و زندگی و انتخاب هایتان بسته به خودتان است، این حس می تواند به شما احساس قدرت بدهد و در نهایت باعث بالا رفتن ارزش نفس، عزت نفس و اعتماد به نفس بشود.»